Wszyscy na pewno znają Andrzejki (30 listopad). Dla przypomnienia jest to Święto Świętego Andrzeja Apostoła. Najhuczniej obchodzone sa na wyspach Brytyjskich a szczególnie w Szkocji, w kraju w którym Św. Andrzej stał się Patronem.
W Polsce obchodzimy Andrzejki bardzo hucznie. To wtedy wróżby wg legend najbardziej się sprawdzają. Dlatego w ten szczególny dzień najlepiej iść do wróżki lub powróżyć sobie samemu. Szczególnie wróżby matrymonialne są popularne w tym dniu.  Św. Andrzej był bratem Św. Piotra, uczniem Jana Chrzciciela. Prowadził przez wiele lat misjonarską działalność nad Morzem Czarnym. Zginął śmiercią tragiczną- ukrzyżowany na Peloponezie 30 listopada 30 roku n.e. 

Do najbardziej popularnych wróżb w andrzejki należy: Lanie gorącego płynnego wosku bezpośrednio na wodę na wodę. Wosk można również  lać przez dziurkę od klucza. Następnie na podstawie kształtu utworzonej przez wosk woskowej figurki a nawet kształtu cienia rzucanego przez kształt odczytujemy przyszłość osoby, która lała wosk na wodę. Zdecydowana większość wróżb Andrzejkowych ma na celu przepowiedzenie przyszłości matrymonialnej, która z dziewczyn pierwsza wyjdzie za mąż.

  W naszym Ośrodku tego dnia została zorganizowana dyskoteka dla dziewcząt, na której z głośników płynęły największe hity minionego lata. W trakcie dyskoteki wychowanki udały się na stołówkę, gdzie czekał pyszny posiłek. W między czasie pani Ewa Jasińska poprowadziła loterię fantową z nagrodami.

16 listopada obchodziliśmy Dzień Tolerancji- Szacunku i Akceptacji. Z tej okazji zostali zaproszeni wychowankowie z Specjalnego Ośrodka Wychowawczego  w Mocarzewie i z Zespołu Szkół Specjalnych w Erminowie. Wychowanki MOW z Załuskowa przygotowały akademię oraz poczęstunek dla przybyłych gości. W ramach integracji została zorganizowana dyskoteka, na której wszyscy mieli okazję do potańczenia i porozmawiania.

G.Ruta, E.Furmanek

          Jak co roku 11 listopada, obchodzimy święto odzyskania nepodległości przez Polskę. W tym roku obchodziliśmy 92 rocznicę odzyskania niepodległośći. Nasze wychowanki pod opieką wychowawcy  przygotowały i zaprezentowały akademię ilustrującą losy Polski. Dziewczęta recytowały wiersze patriotyczne, prowadząca zaprosiła całą zbiorowść do odśpiewania hymnu i pieśni „Przybyli ułani...”. Nad całością czuwała p. Jaoanna Tomaszewska

        Narodowe Święto Niepodległości – polskie święto narodowe, obchodzone co roku 11 listopada, na pamiątkę odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku po 123 latach rozbiorów dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję. Święto państwowe ustanowione w ostatnich latach II RP, przywrócone w 1989 r. Dzień 11 listopada ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937, czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości.
Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

 W dniu 04.11.2010 r. obchodziliśmy Światowy Dzień bez Papierosa. Również wychowanki MOW Załusków włączyły się w obchody tego jeszcze  mało znanego lecz jakże ważnego święta, propagującego zerwanie z nałogiem palenia papierosów. Pod opieką nauczyciela - p. Agnieszki Ambroziak oraz wychowawcy Internatu- p. Eweliny Bogiel, kilka dziewcząt przygotowało przedstawienie pt. „Sąd nad Papierosem”, w którym poruszono tematykę szkodliwego wpływu nikotyny na organizm człowieka. Na sali sądowej zasiadł sędzia, prokurator, adwokat, oskarżony papieros oraz wszystkie wychowanki Ośrodka. Podczas „rozprawy” dziewczęta przebrane mi in. za lekarza, pielęgniarkę czy chemika przypominały swoim koleżankom o szkodliwości palenia papierosów i nieodwracalnych skutkach, które wyrządza nikotyna nie tylko osobom palącym, ale także tzw. biernym palaczom. Mamy nadzieję, iż dziewczęta wezmą sobie głęboko do serca przestrogi koleżanek.

Wychowanki wykonały także z tej okazji plakaty antynikotynowe. Autorki najlepszych prac zostały nagrodzone.

Ewelina Bogiel

4 listopada w Ośrodku Rekreacyjno- Konferencyjnym ŻAWAKOL w Gąbinie odbyło się spotkanie laureatów konkursu zorganizowanego przez Regionalne Ccentrum Edukacji Ekologicznej w Płocku. Wśród nich znalazła się również nasza wychowanka Weronika B.

Weronika za zajęcie pierwszego miejsca otrzymała wysokiej klasy aparat cyfrowy. W swojej pracy pokazała najciekawsze i najbardziej atrakcyjne miejsca przyrodnicze na terenie Gminy Iłów. W naszej placówce opiekę nad konkursem sprawowali : p.Iwona Sobczyk, p. Aneta Woźniak, p. Adam Wylot.

   Wszystkich Świętych jest uroczystością obchodzoną w Polsce 1 listopada ku czci zmarłych. Uznają ją również inne kościoły min. anglikański oraz cześć luterańskich. Wiąże się z czcią oddawaną męczennikom, którzy oddali swoje życie dla wiary w Chrystusa, a których nie wspomniano ani w martyrologiach miejscowych, ani w kanonie Mszy Świętej. Ludzie odwiedzają cmentarze, aby ozdobić groby kwiatami, zapalić znicze i pomodlić się w intencji tych, którzy odeszli. Święto to ma charakter religijny, głównie katolicki, ale dobrym zwyczajem obchodzi je także wiele osób innych wyznań, albo niewyznających żadnej religii. Jest to wyrazem pamięci oraz oddania czci i szacunku zmarłym.

   Dziewczęta z Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Załuskowie również tego dnia odwiedziły groby zmarłych. Choć oddalone od domów rodzinnych, pamiętały o symbolicznym zniczu w intencji swoich bliskich, którzy odeszli z tego Świata. Znicze palone były na cmentarzu parafialnym w Iłowie, pod Grobem Nieznanego Żołnierza. Zwyczaj ten w załuskowskim ośrodku piastowany jest od wielu lat. Drużyna harcerska "Ostoja" również wziełą udział w uroczystościach. Podczas Mszy Świętej odprawionej na cmentarzu harcerki pełniły wartę przy Grobie Nieznanego Żołnierza, a po mszy pomagały w porządkowaniu polowego ołtarza. Ksiądz proboszcz jak co roku gorąco podziękował wychowankom naszego ośrodka za pomoc i udział w uroczystościach listopadowego święta.

reportaż w "albumie fotograficznym" zapraszamy.

     Dziś drużyna harcerska z naszego ośrodka wraz z wychowawcami Ewą Grzywacz, Sylwią Kobylińską i Mariuszem Znykiem odwiedziła Gimnazjum w Iłowie. Dziewczęta odegrały przedstawienie o tematyce przemocy w szkole i związanych z tym konsekwencjach. Był skład sędziowski, ława przysięgłych - złożona z wybranej z widowni młodzieży oraz policjant. Zebrani uczniowie z zaciekawieniem a miejscami nawet z przerażeniem obserwowali całe przedstawienie.

    Druga część wizyty - po południu, skierowana była do rodziców iłowskich dzieci. Wychowanki MOW-u wykonały przedstawienie w którym tematem przewodnim były środki odużające, popularne wśród młodzieży a zarazem bardzo niebezpieczne - dopalacze.

   Na koniec głos zabrał pan Dyrektor, który serdecznie podziękował załuskowskim młodym aktorom oraz zaprosił na kolejne występy.

Więcej zdjęć w dziale "album fotograficzny".

   W dniu dzisiejszym w naszym ośrodku, jak i w całej Polsce obchodziliśmy Dzień Edukacji Narodowej. Było bardzo uroczyście. Pani Dyrektor wręczyłą "Nagrody Dyrektora Ośrodka" wybranym nauczycielom, wychowawcom oraz pracownikom obsługi. Po części oficjalnej odbyło się przedstawienie przygotowane przez nasze wychowanki. Dziewczęta odegrały scenki z życia szkoły przepełnione dobrym humorem. Były recytowane wiersze, śpiewane piosenki: między innymi takie hity jak "Baśka" zespołu Wilki oraz "Autobiografia" Perfektu. Po akademii wszyscy zebrani udali się do stołówki, gdzie czekał pyszny obiad. Każdy mógł zkosztować również świeżych pączków przygotowanych przez panie kucharki. Po poczęstunku był czas na robienie wspólnych zdjęć, rozmowy z wychowawcami i nauczycielami.

Obszerniejszy fotoreportaż z dzisiejszej uroczystości można obejrzeć w sekcji "album fotograficzny"

M.Z.

W dniu 5.10.2010 drużyna harcerska "Ostoja" była zaproszona do Pałacu na spotkanie różnych organizacji z Wojewodą Mazowieckim.Wychowanki były bardzo mile zaskoczone że właśnie je wyróżnił Wojewoda wręczył dyplom okazjonalny za akcję 'Powódź 2010" w Słubicach,złożył wpis do kroniki harcerskiej zrobiłyśmy wspólne pamiątkowe zdjęcia, był poczęstunek i miłe wspomnienia z przyjaciółmi którzy również brali udział w akcji.Harcerki odwiedziły również składnicę harcerską, były na pysznych pączkach u Bliklego, odwiedziły Pałac Prezydencki gdzie niedawno pełniły wartę i pomagały w "Akcji ofiar pod Smoleńskiem" byłyśmy również przy grobie nieznanego Żołnierza, w parku Saskim i powróciłyśmy szczęśliwe do Załuskowa.

Drużynowa

Ewa Grzywacz

PIELGRZYMKA WYCHOWANEK MOW W ZAŁUSKOWIE

DO LICHENIA

Dnia 23 czerwca 2010r. wychowanki Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego „Dom na Szlaku” im. gen. Tadeusza Kutrzeby w Załuskowie wraz z opiekunam: p. katechetką Katarzyną Krzemińską oraz wychowawcami: p. Beatą Duda, p. Anetą Woźniak, p. Moniką Ciołkowską-Boluk oraz p. Grażyną Ruta udały się autokarem na pielgrzymkę do Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski w Licheniu, celem upraszania Maryi o łaski na kolejnych etapach drogi do Boga,ożywienia wiary, ubogacenia ducha poprzez praktykę modlitwy, wyjednania łask poprzez modlitwę i trud pielgrzymi, formowania postawy chrześcijańskiej oraz tworzenie wspólnoty między ludźmi. Pielgrzymka jest aktem religijnym o charakterze dziękczynno - pokutnym.

Program pielgrzymki obejmował:

• Cudowny Obraz Matki Bożej Licheńskiej
• Bazylikę Matki Bożej Licheńskiej
• Golgotę
• Cudowne Źródełko
• Objawienia w Lesie Grąblińskim

Wychowanki uczestniczące w pielgrzymce wiedzą już, że Licheń jest drugim po Jasnej Górze najchętniej odwiedzanym Sanktuarium Maryjnym w Polsce z cudownym obrazem Matki Bożej Bolesnej. Jest to niezwykłe miejsce, w którym wzniesiona została największa świątynia w Polsce, ósma w Europie i dwunasta na świecie znajdująca się w wielkopolskiej wsi, w powiecie konińskim. Pielgrzymom przybywającym  do bazyliki Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej jawi się przed oczami monumentalna budowla (długość 139 m, szerokość 77 m, wysokość części centralnej 64,8 m, a wysokość krzyża wieży - 141,5 m).

Religijna historia Lichenia rozpoczyna się w 1151 roku. Na ten czas datuje się postawienie granitowego krzyża przez Piotra Dunina, podróżującego z Kruszwicy do Kalisza. W 1813 roku pod Lipskiem miała miejsce Bitwa Narodów. Kowal z okolicy Lichenia - Tomasz Kłossowski, który w bitwie został ranny, modlił się o śmierć w rodzinnych stronach. Wtedy ukazała się mu Matka Boska z Orłem Białym i w zamian za spełnienie obietnicy prosiła o znalezienie jej wizerunku i zabranie w rodzinne strony. Znalezionym obrazem po śmierci Kłossowskiego zaopiekował się miejscowy pasterz Mikołaj Sikotka. On także miał dar widzenia Matki Boskiej, która przekazała mu wskazówki przeniesienia obrazu do lokalnego kościoła. Odtąd zaczął się kult obrazu Maryi Panny Licheńskiej.

Księża Marianie (zakon maryjny założony przez Stanisława Papczyńskiego w XVII w.) przybyli do parafii licheńskiej w 1949 roku. Niespełna dwadzieścia lat później kardynał Polski Stefan Wyszyński wraz z licznym gronem biskupów i kapłanów dokonał aktu koronacji obrazu Matki Bożej Licheńskiej. Do Lichenia zaczęło docierać coraz więcej pielgrzymów, potrzebne więc było zbudowanie całego zaplecza, zapewniającego możliwość godziwego przyjęcia i zapewnienia modlitewnej atmosfery dla przybywających tłumów.

W 1994 roku rozpoczęto budowę monumentalnej bazyliki, która po ukończeniu dziesięć lat później okazała się największą świątynią w naszej ojczyźnie. By choć trochę oddać ogrom budowli, warto przytoczyć ciekawe fakty liczbowe: światło wpada do wnętrza przez tyle okien, ile jest dni w roku - 365, a sanktuarium posiada 52 okien tyle rok ma tygodni. Do kościoła prowadzą 33 stopnie tyle, ile lat przeżył Jezus Chrystus na ziemi. Na placu przed bazyliką może pomieścić się ok. 250 tys. wiernych. Niekwestionowaną ciekawostką Lichenia są olbrzymie, największe w Polsce organy, składające się m.in. z pięciu stołów gry, cały mechanizm może być obsługiwany przez główną klawiaturę, obejmuje ona wszystkie 5 części, ma pełny zakres 157 głosów i sześć manuałów z pedałem.

Najważniejszy w Licheniu jest Cudowny Obraz Matki Bożej Licheńskiej, który został przeniesiony z kościoła św. Doroty do bazyliki. Dowodem na wyproszone łaski są wota, które pielgrzymi ofiarują w ramach dziękczynienia Matce Bożej. Dużym zainteresowaniem pielgrzymów cieszy się Golgota wznosząca się w centralnej części Sanktuarium, wysoka na 25 m. kamienna góra. Na jej szczycie widnieje krzyż oraz postaci Matki Bożej i św. Jana. Góra powstała jako dzieło pokuty i przebłagania. Bujna roślinność, okalająca kamienne głazy skłania do przemyśleń. To ulubione miejsce modlitwy pielgrzymów. Cenią je m.in. dzięki stacjom Drogi Krzyżowej, rzeźbom i płaskorzeźbom, nawiązującym do treści biblijnych.

Innym miejscem, do którego podążają licheńscy pielgrzymi jest Cudowne Źródełko, znajdujące się na wprost kościoła św. Doroty, darzone jest ono przez pielgrzymów wielkim pietyzmem. Wodę, która z niego wytryska, traktują jako symboliczny dar zdrowia. Cudowne uzdrowienia, które tutaj się dokonały, zostały odnotowane w "Księdze Łask".

Inicjatywa budowy olbrzymiej bazyliki jest związana z osobą ks. Eugeniusza Michalskiego, który funkcję honorowego kustosza sanktuarium pełni do końca życia. Dzięki wielkim staraniom księdza Machulskiego Licheń stał czołowym sanktuarium maryjnym w Polsce i jednym z ważniejszych na świecie. Odwiedza go rocznie 1,5 miliona pielgrzymów z całego świata.

Wychowanki były zachwycone pobytem w Licheniu. Uczestniczyły we mszy św. w bazylice, podczas której przystąpiły do spowiedzi i przyjęły Komunię Św. Było to dla nich wielkie przeżycie. Odwiedziły wszystkie zaplanowane w programie pielgrzymki miejsca, które wywarły ogromne wrażenie na dziewczętach, zachwycone były pięknem tego cudownego miejsca.

W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Lesie Grąblińskim, prowadzącym do Sanktuarium w Licheniu. Las Grąbliński to największa świątynia pod gołym niebem na świecie. Na kilku hektarach dawnej puszczy sosnowej znajdują się, otoczone szczególną czcią, miejsca objawień Matki Bożej oraz połączone alejkami stacje Drogi Krzyżowej. Tutaj, w pierwszej połowie XIX w., żołnierz napoleoński - Tomasz Kłossowski zawiesił na sośnie wizerunek Maryi. Kilka lat później w tym samym miejscu pasterzowi Mikołajowi Sikatce ukazała się Matka Boża, Bolesna Królowa Polski. Nawoływała do nawrócenia i modlitwy. Przepowiedziała też czasy zarazy. Przed Jej oblicze w 1852 r., podczas epidemii cholery, przybywali wierni po nadzieję i ratunek. Wielu doznało tu uzdrowień. Wszystko to sprawiło, że maleńki obrazek Matki Bożej  uznano za cudowny.

Widok kamienia, z odbiciem stóp Matki Bożej wywołał wśród wychowanek wielką zadumę. Dziewczęta były zafascynowane tym, co zobaczyły i chciały jak najdłużej pozostać w Lesie Grąblińskim klęcząc i modląc się.

Dzięki pielgrzymce do Lichenia wzmocniły się więzi pomiędzy wychowankami. Mogły one poprzez modlitwę oddać Bogu wszystkie troski i radości. Wychowanki ożywiły swą wiarę, wzbogaciły ducha poprzez praktykę modlitwy oraz kształtowały własną postawę chrześcijańską.

Aneta Woźniak

opiekun sekcji redakcyjnej

gazetki ośrodkowej „Nasze Sprawy”

Sakrament bierzmowania w MOW w Załuskowie

Dnia 09.06.2010r. dwadzieścia trzy wychowanki Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego „Dom na Szlaku” im. gen. Tadeusza Kutrzeby w Załuskowie przyjęły z rąk ks. biskupa Józefa Zawitkowskiego sakrament bierzmowania. Uroczystość odbyła się w kościele parafialnym w Iłowie pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski.

Wychowanki wraz z ks. Krzysztofem Boruckim, proboszczem parafii Iłów, przez długi czas przygotowywały się do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Uczyły się katechizmu, poznawały Pismo Święte przybliżając się w ten sposób do Boga. Uczestniczyły we mszach św. oraz spotkaniach w kościele parafialnym w Iłowie. Pozytywnie zdały egzamin.

Nasze wychowanki wiedzą już, że bierzmowanie to jeden z siedmiu sakramentów. Nazwa "bierzmowanie" powstała od staropolskiego słowa "bierzmo", co oznaczało belkę podtrzymującą drewniany pułap domu, strop. Bierzmowanie jest zatem podtrzymywaniem, umacnianiem wiary. Dziewczęta świadome są również, iż istotą tego sakramentu jest przekazanie Ducha Świętego, umocnienie wiary oraz uzdolnienie do świadczenia o niej oraz jej obrony. Sakrament ten jednoczy ściślej z Jezusem Chrystusem oraz włącza katolika w misję ewangelizacyjną Kościoła Katolickiego. Podczas bierzmowania Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swą mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.

Wychowanki przystępujące do sakramentu bierzmowania doskonale już wiedzą, że w Kościele katolickim udzielają go biskupi, są tam oni zwyczajnymi szafarzami tego sakramentu. Nadzwyczajnym zaś szafarzem jest każdy kapłan upoważniony do tego przez biskupa. Ważną osobą na bierzmowaniu jest także świadek. Jest on świadkiem umocnienia wiary bierzmowanego. Kładzie on prawą dłoń na prawym ramieniu bierzmowanego. Świadkiem może być również rodzic.

Na pytanie, „Dlaczego chcecie przyjąć sakrament bierzmowania”, wychowanki odpowiedziały: „Dlatego, że w naszym przypadku bierzmowanie będzie świadomym przypieczętowaniem naszej wiary, a także przynależności do Kościoła powszechnego. Dzięki niemu umocnimy i dopełnimy łaski chrztu, której doznałyśmy będąc małymi dziećmi. W tym roku dzięki sakramentowi bierzmowania staniemy się w doskonalszy sposób członkami Kościoła, w którym jest obecny Duch Święty. I to właśnie on napełni nas swoimi darami: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej, gdy przyjmiemy ten sakrament. Poprzez bierzmowanie ściślej zjednoczymy się z Chrystusem, Bogiem i Duchem Świętym, uodpornimy się na niebezpieczeństwo moralnego zepsucia.
Dla nas przyjęcie sakramentu bierzmowania będzie obietnicą złożoną Bogu.
Obietnicą życia według wiary, zachowywaniu na codzień przykazań Dekalogu, poszerzania i pogłębiania naszej wiedzy religijnej. Dzięki sakramentowi bierzmowania staniemy się dojrzałymi chrześcijankami.”

Aneta Woźniak

opiekun sekcji redakcyjnej

gazetki ośrodkowej „Nasze Sprawy”

W dniu 15.04.2010r. Drużyna Harceska ZHP żeńska „Ostoja” miała zaszczyt pełnić służbę w Pałacu Prezydenckim jak również, na terenie przyległym do Pałacu Prezydenckiego. Od wczesnych godzin porannych, do późnych wieczornych pomagałyśmy, odbierać znicze od przyjezdnych gości, układać kwiaty w piękny dywan kwiatowy przed wejściem do Pałacu Prezydenckiego, następnie rozdawałyśmy wodę osobom oczekującym długiej kolejce, starszym i inwalidom ułatwiałyśmy poruszanie się po terenie rezydencji. Miałyśmy możliwość wyrazić swoje odczucia w księgach pamiątkowych wyłożonych w Pałacu Prezydenckim. Służba była trudna i wyczerpująca wiele godzin spędzonych na słońcu wosk który lał się ze świec ranił ręce, znicze często pękały, szkło od przegrzania trzeba było szybko sprzątać by robić, nowe miejsce na inne lampki i kwiaty, kolce z ogromnej ilości róż również pozostawały w dłoniach harcerek, cały plac gdzie ustawione były znicze pokryty był woskiem trudno było chodzić po nim przy dużym słońcu topił się pod butami. Odbierałyśmy od przybyłych gości wiele listów wierszy, flag i symboli narodowych dowodów pamięci w postaci obrazów portretów, ziemi w woreczkach którą przywieźli goście z zagranicy i rodacy. Również byłyśmy poproszone o odbiór wieńcy i kwiatów od trumien Prezydenckich jednak były zbyt ciężkie dla drobnych harcerek niemniej jednak byłyśmy oddać cześć parze Prezydenckiej i innym osobom które zginęły w katastrofie pod Smoleńskiem a trumny ich ustawione były w dolnej części Pałacu. Ten historyczny dzień dziewczęta zapamiętają do końca życia.
Wpisu dokonałyśmy również w księdze pamiątkowej na terenie Banku Narodowego przy portrecie Prezesa Narodowego Banku Polskiego P.Skrzypka.
Drużynowa drużyny harcerskiej Ewa Grzywacz, harcerki z MOW Ola Turczyn, Weronika Błysku, Karolina Zatorska, Magda Pisarew, Karolina Zatorska, Dominika Królak, oraz Dyrekcja Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego z pracownikami składają hołd pamięci wszystkim którzy zginęli w katastrofie lotniczej koło Smoleńska w obliczu narodowego dramatu jesteśmy razem
   
  Drużynowa 
  Ewa Grzywacz